Niebieska farba w sprayu w ręku Hultajstwa

Ładna pogoda, tata i syn spędzali czas w ogródku. Tata pozwolił synowi pobawić się farbą w sprayu - Smyk pracowicie malował nią pieniek do rąbania drewna. Ale farba się skończyła.

Następnego dnia, tata i syn udali się do sklepu i kupili nową farbę w sprayu, w tym samym kolorze.

Smyk zabrał się za kończenie malowania pniaka. Tata, zadowolony, że syn ma zajęcie i nie musi się nim zajmować, czmychnął do garażu, pozostawiająca pierworodnego z farbą w sprayu w ręku bez nadzoru

Czy ktoś ma wątpliwości co było potem?

Opowieści może być kilka, ale wszystkie one będą miały wspólny mianownik.
W naszej wersji wyglądało to tak.

Kiedy oderwałam się na chwilę od gotowania obiadu i wyjrzałam do ogródka, natychmiast zwróciłam uwagę na wielce podejrzaną minę Hultajstwa. Wystarczyło rozejrzeć się po ogródku i już wszystko było jasne.

Malowanie pniaka nie zaspokoiło potrzeb artystycznych Smyka. Posprejował też kilka roślinek, płytę pilśniową (na której wymalował mapę jak dojść do ukrytego skarbu piratów), zrolowaną siatkę ogrodzeniową, zjeżdżalnię, chodnik, krzesełka ogrodowe, swoje buty i kilka jeszcze przedmiotów znajdujących się za domem.

Ręce mi opadły i tylko głęboko westchnęłam, dźwięk ten musiał jednak wyrażać wiele, bo do oczu Hultajstwa napłynęły łzy i zaczął przepraszać.

Nie został ukarany - to raczej tata zasługuje, moim zdaniem, na karę.

Teraz nasz ogród za domem jako żywo przypomina jakąś ubogą dzielnicę na przedmieściach wielkich metropolii. Tylko wulgarnych wyrazów brak - na szczęście Smyk nie wie jak je napisać.

Zastanawiam się czy uda mi się kupić żółtą farbę w odcieniu identycznym co zjeżdżalnia i zamalować ślady po działalności Hultajstwa...