Czarny pająk

Ponieważ od jakiegoś czasu Hultajstwo zafascynowane jest pająkami i innymi podobnymi paskudztwami (pod warunkiem, że nie są one prawdziwe oczywiście) postanowiłam zrobić mu na drutach sweterek z pająkiem.

Włóczkę miałam od dawna, od pięciu lat, kupioną na eBayu Cotton Fleece firmy Brown Sheep (80% bawełna/20% merino) w szarym kolorze.

Pająka znalazłam w książce Barbary Walker "A Third Treasury of Knitting Patterns" (skan na moim Chomiku), tyle że w oryginale pająk był w tym samym kolorze co reszta dzianiny, po prostu tło było z lewych oczek. Ale Smyk zażyczył sobie, żeby pająk był czarny. Życzeniu stało się zadość.

Trochę się pomęczyłam, bo jednak przejście z jednego na dwa kolory wymagało kilku modyfikacji, ale efekt jest zadawalający. Zarówno moim jak i Smyka zdaniem. Smyk ma tylko jedno zastrzeżenie - pająk nie ma oczu - muszę nadrobić to niedopatrzenie.

Żeby było jeszcze trudniej, to postanowiłam zrobić sweter z kapturem. Kaptury już robiłam wcześniej, ale zawsze w swetrach rozpinanych. Teraz miałam problem, jak zrobić plisę żeb ładnie się układała pod szyją, nie odstawała czy nie zawijała się. W  pracy koncepcyjnej za dobra nie jestem ale wymyśliłam takie rozwiązanie:

Po prostu zredukowałam oczka jak w przypadku plisy dekoltu w serek. Dzięki temu szyja jest dobrze zabezpieczona przed chłodem a kaptur ładnie się układa. Kaptur dość szczelnie przylega do głowy i takie było założenie - żeby zastępował czapkę.

Z tyłu sweterek też ładnie się prezentuje:

Zużyłam na niego 300 gram (3 motki po 100 gram) włóczki oraz odrobinę czarnej bawełny na pająka. Robiłam nad rutach 3.5 mm (ściągacze) oraz 4 mm.

Kiedy robiłam tył i przód, wydawały mi się trochę za wąskie. Po skończenniu zszyłam, zblokowałam, i przymierzyłam na modelu oraz przykładając do innego sweterka - wyglądało, że jest dobrze. Po wszyciu rękawów wygląda idealnie. Smyk jest szczuplutki i większość swetrów czy bluz kupionych w sklepie jest na niego za szeroka. Starałam się też nie robić za szerokiego swetra, bo dzianina ma to do siebie, że w użytkowaniu rozciąga się - tak przynajmniej było z większością wykonanych przeze mnie swetrów, a nie chciałam, żeby Hultajstwo chodziło w "worku." 

A tak wogóle, to z Cotton Fleece świetnie mi się robiło, szkoda tylko że jest taka droga, bo miałabym ochotę na dłuższy z nią kontakt. Bez zakupów się nie obejdzie bo zostało mi 200 gram włóczki - będę musiała wymyślić jakieś ciekawe połączenie na kolejny sweterek dla Smyka.