Emilkowe malowanki

W szkole Emilii, pomimo od lat wprowadzanych oszczędności, uchowały się zajęcia z plastyki i muzyki. Muzyki w szkole Emilia nie znosi, ale nie wynika to z niechęci do muzyki samej w sobie, bo lekcje gry na pianinie uwielbia. 

Nie przepada natomiast za panią prowadzącą zajęcia w szkole. 

Zajęcia plastyczne lubi bardzo, choć narzeka, że zawsze ma za mało czasu na pracę nad aktualnym projektem. Powody niemal zawsze są dwa. Pierwszy to taki, dzieciaki rozmawiają, rozrabiają, i uspokojenie ich zabiera cenny czas. Drugi powód to taki, że klasa Emilii ma zajęcia plastyczne jako ostatnia z wszystkich klas (od zerówki po piątą klasę) co oznacza, że w piątkowe popołudnie wybór farb, kredek i innych materiałów jest już mocno ograniczony, bo większość z nich została już do tego czasu zużyta. 

Mimo takich straszliwych przeciwności losu udało się Emilii oraz pozostałym czwartoklasistom ukończyć pokazowy projekt, który, porządnie zalaminowany, przyniosła do domu w tym tygodniu. Pomyślałam, że go tutaj zamieszczę — bo ładny. 

Przy okazji pokażę projekt z klasy trzeciej. Od roku stoi za szybką biblioteczki, ale do tej pory nie załapał się na publikację. 

Pamiętam z czasów szkolnych pracę tą techniką nad podobnym obrazkiem. Kolorowe tło, nanoszenie warstwy wosku, pokrywanie czarną farbą, a na sam koniec skrobanie obrazka.