Mój syn, ratownik

Pewnego późnowiosennego dnia syn oznajmił mi, że chciałby sobie znaleźć pracę na lato. Miał nawet dokładnie sprecyzowany rodzaj tej pracy — ratownik na pobliskim basenie. Świetnie! - zareagowałam i zadzwoniłam na basen, żeby się dowiedzieć, co należy zrobić, by pracę taką otrzymać, bo przypuszczałam, że z biegu do takiej pracy nie przyjmują. 

Na początku czerwca Krzysiek przeszedł 40-godzinne szkolenie poprzedzone testami sprawnościowymi, zakończone testami teoretycznymi i praktycznymi. Potem trzeba było trochę odczekać, do wyznaczonego przez władze miasta dnia, w którym moje piętnastoletnie dziecko podpisało swoją pierwszą w życiu umowę o pracę. Kolejny tydzień oczekiwania i został wciągnięty w grafik ratowników na pobliskim basenie. 

Pracę zaczął w ubiegły poniedziałek — jest przeszczęśliwy i bardzo zadowolony. 

Ponieważ Krzysiek pracuje na tym samym basenie, na którym Emilia ma treningi, kwestią czasu było, aż oboje się tam spotkają. 

Krzyśka na zdjęciu widać bardzo dobrze, Emilia przepływa tuż pod nim, choć niewiele jej widać.