Leniwa niedziela

Czyszczenie rynien miałam w planach od dawna, bardzo dawna, ale przy sprzyjającej pogodzie zapominałam o tym i dopiero przelewająca się przez rynny deszczówka przypominała, że samo się nie zrobi. Na mokro ta czynność jeszcze bardziej niemiła niż na sucho, odkładałam więc do czasu, aż przeschnie, po czym znowu zapominałam. 

I tak minął szmat czasu. 

Tego lata pamiętałam, ale czekałam, aż się nieco ochłodzi – ponad trzydzieści stopni w cieniu to zdecydowanie nieodpowiednia pogoda na tego typu prace. 

Letnie upały skończyły się i w minioną sobotę poprosiłam grzecznie Pierworodnego o pomoc. We dwoje poszło nam zdecydowanie szybciej niż gdybym miała się męczyć z tymi rynnami sama. Krzysiek wskoczył na dach, ja wdrapałam się na drabinę. Rynny za domem zabezpieczone są przed dużymi śmieciami specjalnymi osłonami, ale to nie liście trzeba było usunąć, ale popiół i kurz. Dwa lata temu sypało popiołem przez ponad tydzień, a potem zaczęło padać, uklepując cały ten brud w rynnach, zamieniając w błotko i maź. 

Aż dziw, że jeszcze żadne roślinki nie wypuściły tam korzeni! 

We dwoje uporaliśmy się z czyszczeniem rynien w kilka godzin, a po skończeniu oboje byliśmy skonani i mocno zakurzeni. Ale teraz na jakiś czas mamy spokój z tym niezbyt przyjemnym obowiązkiem.

Następnego dnia odpoczywaliśmy – zasłużyliśmy sobie na taką leniwą niedzielę z rosołem na obiad, szarlotką na deser, i spacerem wokół stawów Golden Gardens Ponds w coraz bardziej jesiennej scenerii. Ponieważ dzień był dość ponury, amatorów spacerów nie było zbyt wielu.