Improwizacja

Dwa lata temu dostałam worek włóczek po zmarłej Karen - pisałam o tym tutaj: KLIK. Przez te dwa lata większość z tych motków zmieniła się w wyroby gotowe do noszenia, ale jeszcze nie wszystkie.

Tym razem wzięłam na druty niebieską Jelli Beenz z Plymouth Yarn. Ale włóczki miałam tylko jeden motek, czyli stanowczo za mało na sweter dla Emilii. Można ją dokupić, ale wydaje mi się za droga na sweterek dla dziecka, które za rok pewnie z niego wyrośnie.

Na szczęście znalazłam włóczkę o podobnym składzie i grubości, dokupiłam po motku szarej i czarnej i zrealizowałam zamówienie córki na sweter z kieszenią z przodu.

I KONIECZNIE z dziurkami na kciuki. No to są, choć to kieszeń bardziej przyciąga uwagę sześcioletnich paluszków.

Niebieskiej włóczki było jednak za mało co wymusiło  kolejne kombinacje z szaro-czarnymi paskami.

Tak więc ten projekt to jedna wielka improwizacja, a jej wynik wcale mi się nie podoba. Ku mojemu zaskoczeniu, inni mają zdanie zgoła odmienne, z Emilią na czele. To chyba dobrze. . .

Sweter robiony jest od góry i całkowicie bezszwowo. Nabierając oczka na plisę wokół szyi wykorzystałam metodę Tubular Cast-On, a zaczynając kieszeń skorzystałam z techniki rozpoczynania żakardu dwustronnego - tak to się chyba nazywa. A na dole przerabiałam razem oczko swetra z oczkiem kieszeni.

Garść informacji:

• szara włóczka Lion Brand Wool-Ease Solids, Heathers & Twists, 80% wełna, 20% akryl; 180 m/85 gram; zużycie: 90 gram (190 metrów);
• czarna włóczka Lion Brand Wool-Ease Solids, Heathers & Twists, 80% wełna, 20% akryl; 180 m/85 gram; zużycie: 68 gram (144 metry);
• niebieska włóczka Plymouth Yarn Jelli Beenz, 75% wełna, 25% akryl; 196 m/100 gram; zużycie: 100 gram (196 metrów);
• druty: 3.25 mm i 3.75 mm;
• wzór z głowy.