Spotkanie z wychowawczynią

W końcu doszło do spotkania z wychowawczynią Krzyśka.
Pierwotnie spotkanie było zaplanowane na początek grudnia, ale z powodu oblodzonych ulic zajęcia dydaktyczne, pozalekcyjne i spotkania z rodzicami zostały odwołane.
Drugi termin był na początku stycznia, ale wtedy spadł śnieg i znowu do spotkania z panią nauczycielką nie doszło.
Koniec stycznia okazał się łaskawszy jeśli chodzi o pogodę, spotkania odbyły się a ja miałam okazję wysłuchać wielu miłych słów na temat zachowania i postępów w nauce mojego syna.

Najbardziej spodobało mi się, kiedy pani powiedziała, że Krzysiek nie daje łatwo za wygraną, nie poddaje się i kiedy nie może rozwiązać jakiegoś problemu w jeden sposób, stara się spojrzeć na sytuację/zagadnienie z innej strony i dalej szuka - aż znajdzie. To bardzo przydatna w życiu cecha i cieszę się, że mój jedenastolatek już tak potrafi przynajmniej w szkole.

Poza tym, jego biurko w szkole jest zawsze utrzymane w należytym porządku (w przeciwieństwie do pokoju w domu) a w stosunku do kolegów jest życzliwy, nie wyśmiewa braku wiedzy u innych, a kiedy podczas pracy w grupach jakieś dziecko sobie nie radzi, ładnie mu pomaga tłumacząc jak i dlaczego ma być tak a nie inaczej.

Ponieważ z nauką Krzysiek nie ma żadnych problemów, test z czytania zaliczył na 264 słowa na minutę, a oceny na koniec pierwszego trymestru wykazują, że już grudniu w stopniu dobrym opanował materiał wymagany na koniec piątej klasy, pani skupiła się raczej na jego zachowaniu właśnie. I tak sobie myślę, że chyba muszę dać mu więcej swobody w domu, żeby i poza szkołą miał okazję się wykazać głównie samodzielnością i odpowiedzialnością, bo w chwili obecnej, z mamą przy boku, po powrocie ze szkoły te dwie cechy odwiesza na kołek.
Po co samemu o czymś pamiętać skoro wiadomo, że mama na 100% o tym pamięta i przypomni. Przynajmniej 5 razy. Jak nie więcej. Tak więc muszę się przełamać i uwierzyć, że jak nie przypomnę, to dziecko samo zrobi co trzeba a jak nie to świat się nie zawali.

No to zaraz następnego dnia pojechałam do pracy i nie zadzwoniłam do domu, żeby sprawdzić, czy moi panowie podołali trudowi porannego wstawania i wysłania syna do szkoły. Teoretycznie Krzysiek ma nastawiony budzik.
W praktyce okazało się, że ojciec ściągnął go z łóżka o 7.55 i dziecko pobiegło do szkoły bez śniadania. Ale nic się nie stało, bo w szkole śniadanie jest dla wszystkich uczniów za darmo - Krzysiek zjadł na szkolnej stołówce i też było dobrze.

A w temacie szkolnym będąc, wiadomo już w jakie dni szkoła będzie odrabiać dni odwołane z powodu lodu i śniegu. Wygospodarowano dwa takie dni jeszcze w trakcie roku szkolnego, jeden to President's Day (Dzień Prezydenta) - święto, z okazji którego szkoły i instytucje federalne oraz banki nie pracują.
Tego dnia dzieci w naszym okręgu szkolnym pójdą jednak do szkoły a także w jeden z piątków, w który też miało nie być zajęć, ale nie wiem z jakiego powodu, bo żadne święto tego dnia nie wypada. Resztę dni dołożono na koniec roku, więc wakacje zaczną się nieco później, ale nadal w czerwcu o ile znowu nie zasypie nas śnieg i ponownie nie zostaną odwołane zajęcia szkolne.