Kartki dwie

Kolejny rok szkolny za nami.

W zeszłym tygodniu Krzysiek miał egzaminy końcowe — trzecią klasę liceum zaliczył z najwyższymi ocenami. 

Emilia natomiast skończyła przygodę ze szkołą podstawową. Z tej okazji odbyła się w szkole stosowna ceremonia. Ostatniego dnia szkoły, bardzo dużo dzieci opuszczało budynek szkolny ze łzami w oczach, i to nie tylko ci uczniowie, którzy przechodzą do gimnazjum. To chyba dobrze świadczy o szkole — nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek płakała ostatniego dnia szkoły z powodu rozpoczynających się wakacji, podczas których nie będę musiała chodzić do szkoły. Cóż, cieszę się niezmiernie, że moje dzieci mają przyjemniejsze szkolne doświadczenia. 

Do ostatniej chwili Krzysiek nawet się nie zająknął na temat kartek dla swoich nauczycieli, dopiero w przedostatni dzień szkoły, i do tego, jak już szłam spać, zapytał, czy mamy jakieś kartki, bo chciałby napisać kilka słów dla każdego z tegorocznych nauczycieli. Na szczęście zawsze mam zapasik kartek różnorakich, takich nadających się w tej sytuacji także. 

Dla pani Emilii zrobiłam kartkę własnoręcznie — nawet udało mi się to zrobić na tydzień przed zakończeniem roku szkolnego. 

Życzenia na odwrocie wydrukowałam, a że są dość osobiste, po zrobieniu zdjęcia — wyretuszowałam.

Przez cały rok szkolny w klasie pomagała jako wolontariuszka mama wychowawczyni Emilii, zwana przez uczniów Babcią M. Babcia M uszyła dla każdego dziecka w klasie patchwork - 25 sztuk!

 

Dzieci dostały swoje patchworki na tydzień przed zakończeniem roku szkolnego, na szczęście nie ostatniego dnia więc miałam czas na zrobienie karki z podziękowaniem także dla Babci M. Kartka jest patchworkowa. 

Trochę się bałam czy uda mi się równo poprzycinać kwadraciki papieru, bo, mimo że gilotynka ma linie, ja mam szczególny dar do przesuwania tych karteluszek nawet mocno przyciśniętych, ale wyszło dobrze. Obie kartki spodobały się a ja jestem z nich zadowolona. 

 

Kartki zgłaszam do dwóch zabaw: Link Party u Reni oraz do czerwcowej odsłony zabawy Rękodzieło i przysłowia albo... u Splocika. Ponieważ kartki są dla nauczycieli, w tej sytuacji pasuje mi drugie przysłowie "Wszyscy żyjemy pod tym samym niebem, ale horyzonty u różnych ludzi są różne."

Od jakiegoś czasu zauważyłam, że strasznie nasiliła się krytyka nauczycieli w USA. Pewne środowiska zarzucają nauczycielom indoktrynację, opluwają, szykanują. Pracowałam swego czasu w szkole, wprawdzie w Polsce, nie tutaj, ale specyfika zawodu wszędzie jest taka sama. Tylko ktoś, kto nigdy nie pracował w szkole może tak bezmyślnie pleść takie bzdury, jak tutaj zdarza mi się usłyszeć. Nikt nie jest idealny — taka natura ludzka — nauczycielom też zdarzają się potknięcia jak każdemu z nas. Ja jednak jestem ogromnie wdzięczna nauczycielom moich dzieci, że nadal trwają, niosąc kaganek oświaty. Wielu nauczycieli odeszło z zawodu, braki są zastraszające. Jak nadal będą tak opluwani jak to obserwuję, to nie będzie komu uczyć. Ale może właśnie o to chodzi.